Zdjęcie: Powrót z Mszy Św. na szczycie Ślęży (718 m npm), Wszystkich Świętych 1.11.2023

Przypominam, że nasza cywilizacja euroatlantycka została stworzona przez chrześcijaństwo, które inspirowało się kultura grecką, bliskiego wschodu i prawem rzymskim, oraz wszystkim tym, co było dobre w dotychczasowych cywilizacjach. Cywilizacje rozpadają się zawsze od wewnątrz bo ludzi ogarnia jakaś niemoc, są słabi moralnie, bo rodziny tracą swoje znaczenie, rozpadają się, dochodzi do rozwodów, do porzucania dzieci przez ojców i matki, bo ludzie myślą tylko o przyjemnościach, zarobku, o seksie, zakupach i niczym więcej. Taka cywilizacja się nie ostoi. W momencie gdy staje się słaba, przychodzą siły z zewnątrz i doprowadzają taką ją do upadku. Kto wie czy i naszą cywilizację nie spotka to nieszczęście, czy nie przyjdzie islam, by zaprowadzić w Europie swój okrutny porządek.

Zdjęcie: W drodze na niedzielną Mszę Świętą do kościoła na Ślęży (718m npm)

Przeciwstawiajmy się złu. Pamiętajmy, że nie wolno nam dopasowywać swoich poglądów i swojego życia do publicznej opinii kształtowanej dziś przez media komercyjne, przez ateistów, agnostyków, liberałów moralnych i relatywistów. Pamiętajmy, że do zbawczej misji odrodzenia moralnego Chrystus nas nieustannie potrzebuje. Potrzebuje naszych umysłów, naszych rąk, naszych serc, naszych zdolności i talentów. Nie wstydźmy się przyznać do Chrystusa, bądźmy Jego świadkami. Nie wahajmy się czynić dobra. Nie bójmy się powiedzieć „nie” temu złu, które nas kusi ze wszystkich stron.

Zdjęcie: Nowa ławka przy Sanktuarium Matki Bożej Dobrej Rady w Sulistrowiczkach, 13.10.2023

Żyjemy w takich czasach, kiedy o potędze państwa decydują nie tylko inwestycje, nie tylko bogactwa naturalne, urodzajne ziemie i doskonały bilans płatniczy, lecz przede wszystkim tzw. kapitał ludzki, na który składają się takie wartości jak wykształcenie ludzi, zdrowie, kreatywność, uczciwość, silna wola, ofiarność, pracowitość, zdolność do współpracy z innymi, wrażliwość na sprawy społeczne, szacunek do prawa Bożego i ludzkiego oraz entuzjazm, konieczny do przełamywania życiowych trudności. Jednakże owego kapitału ludzkiego nie da się odpowiednio rozwinąć bez dobrej rodziny. To przede wszystkim ona wychowuje, naucza, przygotowuje do życia, uczy pracowitości, uczciwości, ofiarności i systematyczności. Uczy szacunku dla prawa, odpowiedzialności za siebie i za innych oraz bojaźni Bożej.

Zdjęcie: Po niedzielnej Mszy Świętej, Kościół na Ślęży, 8.10.2023

Żyjemy w czasach, w których obraz świata nieustannie się zmienia wskutek osiągnięć naukowych. Jak obliczono, statystycznie na świecie co minutę powstaje nowa forma chemiczna. Co 3 minuty dokonuje się nowego odkrycia w zakresie fizyki. Co 5 minut powstaje nowy wynalazek w zakresie medycyny. Z 10-ciu uczonych, jacy kiedykolwiek żyli we wszystkich cywilizacjach, 9-ciu żyje teraz. Co 7 lat podwaja się liczba publikacji naukowych. Nauka rozwija się wręcz w postępie geometrycznym. To co było prawdą naukową wczoraj, dziś może nią nie być. Prawie wszystkie dziedziny życia ewoluują w niesłychanym tempie. Ten bez przerwy zmieniający się obraz świata sprawia, że wielu ludziom wydaje się, że zmiany te powinny dotyczyć także sfery zasad moralnych i prawd wiary.

Należy podkreślić z cała mocą – Kościół nie może zrezygnować ze swojej tożsamości, z prawdy wiary, prawa moralnego i misji, mimo zmieniającego się obrazu świata. Kościół katolicki może i powinien dokonywać zmian w sprawach duszpasterskich, w kwestiach docierania do ludzi, czy w sposobach przekazywania wiary. W tych kwestiach musi wychodzić naprzeciw nowym czasom i nowym problemom. Natomiast w sprawach wiary i moralności Kościół jest niezmienny. „Crux stat dum volvitur orbis – Krzyż trwa, choć świat się zmienia”. Bardzo często odwoływał się do tego Św. Jan Paweł II.

Należy sobie uświadomić jedną podstawową rzecz, otóż teologia jest komentarzem do objawienia, który jest nieustannie pogłębiany i poszerzany. Teologia współczesna nie jest taka sama jaka była kilka wieków temu. Trzeba uwzględnić np. rozwój badań naukowych nad tekstami biblijnymi, odkrycia archeologiczne oraz inne, które wyjaśniają pewne sprawy związane z życiem Jezusa Chrystusa. Trzeba jednak pamiętać o tym, że wiarę przekazują nie teologowie, tylko kościół hierarchiczny, czyli papież – następca Św. Piotra z kolegium biskupów. Teologowie mogą się spierać na temat poszczególnych kwestii, ale mogą się też mylić. Pan Jezus ustanowił Kościół, a to dziedzictwo przekazał Apostołom – czyli urzędowi nauczycielskiemu Kościoła.

To, w co mamy wierzyć zawarte jest w Credo. To, jak mamy się modlić przekazane zostało nam w modlitwie Pańskiej. To, jak mamy postępować otrzymaliśmy w Dekalogu.

Jesteśmy w Kościele! To bardzo ważne stwierdzenie, które wskazuje nam konkretny kierunek. Skoro trwamy w Kościele Katolickim mamy świadomość, że czuwa nad nami Bóg, który pragnie naszego dobra i chce, byśmy podążali Jego drogami.

Nie mamy więc wątpliwości, że kluczem dobrego rozeznania jest nasze wołanie do Ducha Świętego, aby wskazał nam odpowiednią drogę do realizacji Bożej woli w naszym Kościele. Skoro przygotowujemy się do synodu, myślimy o dobru nas wszystkich. To nie tylko realizacja woli jednej jednostki czy stanu, ale przede wszystkim ustosunkowanie się do tego, czego chce od nas Pan Bóg i kierunki, które w obecnych czasach chce obrać. My mamy stać się narzędziami w Jego ręku. 

Dlatego została napisana modlitwa, która ma być odmawiana we wszystkich kościołach archidiecezji wrocławskiej, a także do prywatnej modlitwy:

Modlitwa za Synod Archidiecezji Wrocławskiej
Panie Jezu Chryste, * prosimy, daj nam usłyszeć Twój głos *
i jak Maryja czynić wszystko, co powiesz. *
Odnawiaj nasze życie w Kościele, * byśmy budowali komunię, *
formowali serca * i realizowali Twoją misję. *
W Duchu Świętym, * na chwałę Ojca *
powierzamy Tobie Synod Archidiecezji Wrocławskiej, *
aby był Bożym dziełem w nas. *
Matko Boża Zwycięska, * módl się za nami!

(źródło: https://synodwroclaw.pl/diecezjalne/modlitwa-za-synod/)

Kościół jest wspólnotą wiernych. Od samego początku swego istnienia przeżywa kryzys, bo uczestniczy w walce miedzy dobrem a złem. W każdej epoce były takie kryzysy. Dlatego, że walkę dobra ze złem podejmuje każde pokolenie na nowo. Każde pokolenie, każdy człowiek musi podejmować walkę ze złem. Stąd ten kryzys będzie zawsze. Ale chodzi tu o kryzys ludzkich dusz. Jeśli mówimy o reformie kościoła to następuje ona wtedy gdy ludzie wierzący zmieniają się wewnętrznie ku dobremu. Kościół musi się stale reformować, ale prawdziwa reforma nie polega na zmianie struktur. To jest sprawa drugorzędna. Podstawową sprawą jest nawrócenie ludzkich serc. I w każdej takiej reformie należy przede wszystkim zacząć od przemiany własnych serc, od swego życia duchowego i fizycznego, od swojego stosunku do życiowych obowiązków, do społeczeństwa, do kultury, do polityki, do posiadania i używania dóbr doczesnych. Każdy musi tę reformę zacząć od siebie. Potrzebne jest dziś bowiem nawrócenie nas wszystkich, ojców i matek, polskich rodziny by byli prawdziwymi naśladowcami Świętej Rodziny.

Potrzebne jest nawrócenie zdezorientowanej niejednokrotnie ideowo i moralnie naszej polskiej młodzieży. Potrzebne jest nawrócenie aby ludzie którzy rządzą nami myśleli tylko kategoriami dobra wspólnego. Nawrócenie potrzebne jest każdemu z nas. Reformę otaczającego nas świata rozpoczynamy nie od innych ale od siebie. To my sami starajmy się być lepsi, uczciwsi, miłosierni dla innych, na serio traktujący swoje życiowe obowiązki. To my sami nawróćmy się do Boga. To my sami potraktujmy na serio sprawy naszej nieśmiertelnej duszy, która cenniejsza jest niż wszystkie skarby tego świata.