Zdjęcie: Pasterka w kościele na Ślęzy. Z Martyną Bacik – studentką akademii muzycznej, która wystąpiła z autorskim opracowaniem kolęd. Kościół na Ślęży, 24.12.2024

Dziś wspominamy Św. Sylwestra. Sylwester I to papież, który kierował Kościołem w latach 314-335. Był to okres bardzo pomyślny dla Kościoła, gdyż po kilku wiekach krwawych prześladowań cesarz Konstantyn zapewnił chrześcijaństwu całkowitą wolność. Tradycja głosi, że Sylwester miał pozyskać na wiarę matkę cesarza – Świętą Helenę. Zasłużył się jako gorliwy organizator życia kościelnego i obrońca nauki chrześcijańskiej. Nazwa Sylwester nawiązuje z łacińskiego do „silvestris – leśny, mieszkający w lesie”. Za kilka godzin powiemy „amen” względem kończącego się 2024 roku. Drzewom w tym roku przybył nowy słój – czyli pierścień w przekroju ich pni, nam zaś przybyło trochę zmarszczek, ubyło sił, ale czy w rocznym bilansie kończącego się roku notujemy jedynie straty? Może są także i zyski? Czy był to rok dobra, czy jednak zły? Mamy za sobą 366 dni, 8 784 godzin, 527 040 minut, 31 622 400 sekund czasu astronomicznego. Księga Mądrości przypomina: „Czas nasz jak dzień przemija, jak strumień wody płynie i nie wraca”. Podobnie psalmista głosi: „Dni bowiem moje jak dni znikają” [Ps 102,4]. Pojawia się pytanie – czym jest czas? Gdyby nie było czasu, nie byłoby przeszłości i przyszłości. Jest to łańcuch następujących po sobie chwil – teraźniejszość jest linią przecięcia się przeszłości i przyszłości, przesuwającą się ustawicznie ku przyszłości. Czas jest darem Boga, abyśmy go zapełnili dobrem.

Mówi się, że czas to pieniądz, jednak prawda jest bardziej złożona. Czas bowiem jest to także wieczność – jest nam dany, abyśmy mogli zapracować przy pomocy łaski Bożej na nagrodę życia wiecznego. Towarzyszami czasu są praca jako obowiązek, zadanie i prawo do budowania lepszego świata, oraz modlitwa, która uświęca czas i pracę – „ora et labora” – „módl się i pracuj”, to zawołanie benedyktyńskie jest zawsze aktualne. Zapracowujemy sobie bowiem na szczęśliwą wieczność. Czym zaś jest wieczność? Wieczność Jest rzeczywistością ponadczasową, ustawicznym trwaniem bez początku i kresu, jest przymiotem Boga – Jego wieczność będzie kiedyś także naszym udziałem. Wieczność oświetla czas, nadaje mu sen. Z chwilą naszej śmierci skończy się czas, przejdziemy w nowe, wieczne życie. Czas jest to pomost do wieczności, między nimi istnieje relacja jak między siewem i żniwem, między kwiatem i jego owocem. „Kto skąpo sieje, ten skąpo zbiera, ktoś zaś hojnie sieje, ten hojnie też zbierać będzie” [2 Kor 9,6].

Dziś przyszedł czas na ludzi o gorących sercach, na używających języka ewangelicznego, gwałtowników porywających do Królestwa Bożego, na ludzi bezwzględnie prawych, uczciwych, wiernych Bogu, nie paktujących ze złem. Ludzi ofiarnych i okazujących na co dzień miłość bliźniemu. To właśnie my, chrześcijanie winniśmy zacząć konsekwentnie realizować długi marsz poprzez wszystkie dziedziny życia społecznego. Chrystusową Ewangelię winniśmy nieść do rodzin, do miejsc pracy, do mediów, uniwersytetów, parlamentów i do szkół. „Idźmy z Chrystusem w nowy rok trzymając się ręki Jego i naszej matki Maryi, a pokój Boży, który porusza wszelki umysł będzie strzegł waszych serc i myśli w Chrystusie Jezusie” [FLP 4,7].

Duszpasterze ze Ślęży życzą Drogim Parafianom, Miłośnikom Ziemi Ślężańskiej i Gościom Szczęśliwego Nowego Roku 2025. Niech Wam błogosławi Bóg, a Maryja prowadzi bezpiecznie drogą Ewangelii do domu Naszego Ojca. Módlmy się o to, abyśmy dbali o suwerenność państwową i kulturową naszego kraju, a przede wszystkim o chrześcijańskie oblicze naszej Ojczyzny.

Jak co roku zapraszam do udziału we Mszy Św. Sylwestrowej w kościele na szczycie Ślęży – 31 grudnia 2024 od godz. 22.00. Po Mszy będzie ciepły posiłek, koncert kolęd oraz powitanie Nowego Roku przy lampce szampana o godz. 24.00.