Zdjęcie: Powrót z kościoła na Ślęży (718m npm) po niedzielnej Mszy Świętej, luty 2025
Żyjemy w czasach nieustannych przemian. Świat wokół nas zmienia się w zawrotnym tempie – technologicznie, społecznie i kulturowo. Idee, które jeszcze wczoraj wydawały się trwałe, dziś są podważane. Granice państw, tożsamości narodowe, systemy wartości – wszystko zdaje się podlegać płynności, często narzucanej przez globalne trendy. W tym chaosie i relatywizacji wartości pojawia się pytanie: czy Kościół także powinien podążać za tymi zmianami? Odpowiedź jest jednoznaczna – Kościół katolicki nie może rezygnować ze swojej tożsamości, z prawdy wiary, z prawa moralnego i swojej misji, mimo zmieniającego się świata. Może i powinien dostosowywać metody duszpasterskie, formy przekazu i sposoby dotarcia do ludzi. Jednak jego fundamenty pozostają niezmienne. “Crux stat dum volvitur orbis – Krzyż trwa, choć świat się zmienia.” To przesłanie Kościół niesie przez wieki i niesie je także dzisiaj.
Jednym z tych fundamentów jest miłość do ojczyzny, rozumiana nie jako ślepy nacjonalizm, lecz jako odpowiedzialność za dziedzictwo, kulturę i wartości, które kształtowały pokolenia. Współczesne tendencje dążą do osłabienia przywiązania do narodowej tożsamości, przedstawiając patriotyzm jako anachronizm lub wręcz zagrożenie. Tymczasem Kościół, odwołując się do swojej tradycji, przypomina, że miłość do ojczyzny jest naturalnym przedłużeniem czwartego przykazania – „Czcij ojca swego i matkę swoją” – bo ojczyzna to nasz wspólny dom, nasza wspólna historia i odpowiedzialność. Chrześcijański patriotyzm nie dzieli, ale buduje. To nie wykluczanie innych, lecz troska o dobro wspólne. To świadomość, że jako naród mamy swoją misję, swoją rolę w dziejach ludzkości. Wielokrotnie w historii Polski Kościół był ostoją tożsamości narodowej – w czasach zaborów, wojen, komunizmu. Dziś również, wobec prób podważania podstawowych wartości, ma obowiązek przypominać o godności narodu, o jego chrześcijańskich korzeniach i o potrzebie budowania przyszłości w oparciu o Ewangelię, prawdę i moralność.
Nie możemy pozwolić, by w imię źle rozumianej nowoczesności odrzucano to, co stanowiło o naszej sile przez wieki. Musimy wychodzić naprzeciw współczesnym wyzwaniom, ale nie możemy zatracić tego, co jest fundamentem naszej tożsamości. Kościół, wierny swojej misji, wciąż głosi te same prawdy: w co mamy wierzyć – zawarte jest w Credo, jak mamy się modlić – przekazane zostało nam w Modlitwie Pańskiej, jak mamy postępować – otrzymaliśmy w Dekalogu. Bez względu na zmieniające się czasy, te fundamenty pozostają nienaruszalne. Bo choć świat się zmienia, Krzyż trwa.
Nasza parafia, położona u stóp Ślęży, jest miejscem o bogatej historii, której korzenie sięgają początków chrześcijaństwa na Dolnym Śląsku i w Polsce. To tutaj Piotr Włost sprowadził zakon Augustianów, którzy podjęli się misji ewangelizacji Śląska. W tym duchu, pragnąc kontynuować dzieło szerzenia prawdy Ewangelii, zapraszamy wszystkich wiernych do uczestnictwa w tegorocznych rekolekcjach wielkopostnych. Odbędą się one od 30 marca (IV Niedziela Wielkiego Postu) do 1 kwietnia (wtorek), a przewodniczyć im będzie o. Teofil – Misjonarz z Ziemi Świętej.
Rekolekcje są czasem refleksji, odnowy duchowej i pogłębienia więzi z Kościołem. To szczególna okazja, by zatrzymać się w codziennym pośpiechu i skonfrontować swoje życie z Ewangelią, Dekalogiem i Credo. Kościół nieustannie naucza i przypomina o konieczności życia w prawdzie i moralności, a rekolekcje pomagają umocnić te fundamenty w sercach wiernych. Wspólna modlitwa, nauki i sakrament pokuty są okazją, by odnowić nasze zobowiązania wobec Boga, Kościoła i ojczyzny, dlatego serdecznie zapraszam naszych parafian, wszystkich wiernych oraz miłośników Ziemi Ślężańskiej do uczestnictwa w rekolekcjach.
Ks. dr Ryszard Staszak
